Wielu rodziców sześcioletnich dzieci zadaje sobie to pytanie. Czy to jeszcze dziecko, czy już "buntownik"?. Wiele razy walka o władzę, którą tworzymy z naszymi dziećmi, jest wynikiem naszego własnego braku wiedzy na temat etapów rozwoju, braku odpowiednich narzędzi do kierowania naszym dzieckiem, naszych własnych wewnętrznych problemów w danym momencie i nie tak wiele wspólnego z dzieckiem, jak nam się wydawało! Oczywiście małe dziecko chce tego, czego chce, kiedy chce.  Dlatego, że żyje tu i teraz  jako swoje własne Ja, a myślenie pojawia się znacznie później. Wbrew pozorom, sześć lat to wciąż bardzo wcześnie. Dziecko w tym wieku nie buntuje się w pełnym tego słowa znaczeniu, ponieważ jego logiczne myślenie dopiero się rozwija. Sześciolatek odbiera świat głównie poprzez zmysły i emocje.

Co się dzieje z sześciolatkiem?

• Początek biegunowości: Sześciolatki zaczynają dostrzegać, że mają wpływ na innych i że mogą dokonywać wyborów, które mają konsekwencje.
• Trudności z podejmowaniem decyzji: Dzieci w tym wieku mogą być uparte i mieć problem z wyborem, a gdy już zdecydują, trudno je przekonać do zmiany zdania.
• Konflikty z rodzeństwem i rówieśnikami: Sześciolatki często chcą wygrywać, rządzić i mieć wszystko dla siebie.
• Niepewność i potrzeba akceptacji: Mimo zewnętrznego antagonizmu, sześciolatki mogą być bardzo niepewne i potrzebować miłości oraz akceptacji.

Jak sobie radzić z "trudnym" sześciolatkiem?

1. Miłość i więź: Okazuj dziecku miłość i zrozumienie. Pamiętaj, że trudne zachowanie często wynika z niepewności.
2. Rytm dnia: Wprowadź stałe pory snu, posiłków i zabawy. Rytm daje dziecku poczucie bezpieczeństwa i przewidywalności.
3. Aktywność fizyczna i kontakt z naturą: Zapewnij dziecku dużo ruchu i czasu spędzanego na świeżym powietrzu.
4. Spokojne zasady: Ustal jasne i proste zasady, ale bądź łagodny i kochający w ich egzekwowaniu.
5. Ogranicz bodźce: Unikaj nadmiernej stymulacji, telefony, ekrany, konsole prowadzą do przebodźcowania.
6. Ustalaj granice: Granice są ważne, ale sposób ich komunikowania ma znaczenie. Możesz ustalać granice bez używania słów, np. poprzez zmianę aktywności.
7. Ucz ponoszenia konsekwencji: Jeśli dziecko coś zepsuje, powinno to naprawić lub ponieść konsekwencje.
8. Standardowe zwroty: Naucz się spokojnych, standardowych zwrotów, które pomogą Ci zachować spokój w trudnych sytuacjach.
• "Jestem tu, by ci pomóc, spróbujmy jeszcze raz".
• "Założę się, że jeśli napijesz się wody albo zjesz coś, poczujesz się lepiej".
• "Wiesz, taka jest zasada w naszej rodzinie".
9. Obserwuj i reaguj: Zwróć uwagę, czy trudne zachowanie nie jest związane z głębszymi problemami rozwojowymi. W razie potrzeby skonsultuj się ze specjalistą.

Co robić, gdy dziecko wpada w złość?

• Zachowaj spokój: To kluczowe! Im bardziej rzeczowy będziesz, tym lepiej.
• Rozproszenie uwagi lub humor: Spróbuj odwrócić uwagę dziecka od źródła frustracji.
• Bezpieczna przestrzeń: Pozwól dziecku na wyładowanie emocji w bezpiecznym miejscu.
• Delikatne przytrzymanie: W niektórych przypadkach delikatne przytrzymanie dziecka może pomóc mu się uspokoić. Rób to tylko wtedy, gdy jesteś w stanie zachować spokój i dziecko na to reaguje.

Pamiętaj!

• Złość jest akceptowalną emocją, ale agresja jest niedopuszczalna.
• Ważne jest, aby odróżnić "ognisty" temperament od głębszych problemów rozwojowych.
• Dziecko musi nauczyć się radzić sobie z frustracją i ograniczeniami w konstruktywny sposób.
• Nie bój się szukać pomocy u specjalistów, jeśli czujesz, że sobie nie radzisz.

Radzenie sobie z sześcioletnim dzieckiem może być wyzwaniem, ale zrozumienie jego potrzeb i etapów rozwoju jest kluczem do sukcesu. Pamiętaj, że to tylko etap, który minie!.