Kontakt z książkami oraz wspólne czytanie z rodzicami budują pozytywne emocje związane z literaturą. Pytanie kiedy uczyć dziecko czytać zawsze kończy się wskazaniem wieku z przedziału 3-6 lat. Zamiast skupiać się na wieku chronologicznym, warto obserwować jego zainteresowania i możliwości poznawcze.

Nie ograniczaj dziecka własnymi przekonaniami. Dzieci często potrafią więcej, niż się spodziewamy, jeśli tylko damy im szansę. Częste myślenie a co gorsza powtarzanie - „Moje dziecko jest za małe, żeby uczyć się gotowania”, „Jeszcze ma czas na naukę języków”, „Jest za małe na zrozumienie działań matematycznych”, „Czytania się nauczy w szkole jak wszyscy jego rówieśnicy” - jest modelowaniem zachowań naszych dzieci w negatywnym znaczeniu.

Warto pamiętać, że dzieci mogą modelować zarówno pozytywne, jak i negatywne zachowania. Dlatego kluczowe jest, aby rodzice i opiekunowie byli świadomi swojego wpływu i starali się prezentować pożądane wzorce zachowań. Dzieci naturalnie podchodzą do świata bez ograniczeń, a rola dorosłych polega na wspieraniu tej otwartości. Dzięki maksymie „Nie wiesz, że czegoś nie da się zrobić, więc to robisz” możemy budować w dziecku odwagę do próbowania nowych rzeczy, kreatywność i pewność siebie. Daj dziecku przestrzeń do działania i pokaż, że świat stoi przed nim otworem. Termin modelowania zachowań ma silne korzenie w psychologii i jest ściśle związany z konkretnymi badaniami oraz postaciami historycznymi. Kluczową postacią w rozwoju koncepcji modelowania zachowań jest Albert Bandura, psycholog, który stworzył teorię społecznego uczenia się. Przeprowadził on słynny eksperyment z lalką Bobo w latach 60. XX wieku, który wykazał, że dzieci mogą uczyć się agresywnych zachowań poprzez obserwację dorosłych. To badanie znacząco przyczyniło się do zrozumienia procesu modelowania zachowań.

Proces ten rozpoczyna się już od najmłodszych lat życia dziecka. Do szóstego roku życia podświadomość dziecka gromadzi ogromne ilości informacji i doświadczeń, które kształtują jego przekonania, nawyki i postawy. Podświadomość można skutecznie wykorzystać w nauce małych dzieci, stosując techniki immersji, osłuchiwania się np z językiem oraz angażowania naturalnych procesów poznawczych. Pozwala na naturalne przyswajanie słownictwa i struktur gramatycznych, umożliwia mózgowi rejestrowanie wzorców językowych bez świadomego wysiłku. Immersja działa najlepiej, gdy jest procesem długotrwałym i konsekwentnym. Te wczesne doświadczenia mogą mieć długotrwały wpływ na zachowanie i myślenie dziecka w dorosłym życiu.