Nie można jednoznacznie określić jednego momentu, w którym kształtuje się psychika dziecka, ponieważ jest to proces dynamiczny i wieloetapowy, trwający od okresu prenatalnego aż do dorosłości. Kluczowe momenty to okres prenatalny i niemowlęcy, gdy kształtuje się układ nerwowy dziecka. Po narodzinach niemowlę zaczyna rozwijać podstawowe wzorce emocjonalne i społeczne.

 Rozwój dziecka to fascynująca podróż, pełna etapów i wyzwań, podczas której kształtuje się jego tożsamość, umiejętności i postrzeganie świata. W pierwszych latach życia dziecko intensywnie poznaje swoje ciało i najbliższe otoczenie, stopniowo ucząc się rozróżniania płci i kształtując świadomość „Ja”. Około półtora roku życia maluch zaczyna wyraźnie okazywać swoje preferencje, dążąc do zdobycia uwagi i sympatii, a także manifestując swoje niezadowolenie. W tym okresie pojawia się również silne podkreślanie swojej roli w świecie, poprzez używanie słów „Ja”, „Mnie”, „Mój”.

 W wieku przedszkolnym, dziecko intensywnie eksploruje świat, uczy się nazw przedmiotów, ich funkcji oraz relacji przestrzennych, a także poznaje swoje możliwości ruchowe. Rozwija umiejętność przyjmowania perspektywy innych osób, co ma duże znaczenie w kontaktach społecznych. Równolegle do rozwoju poznawczego, kształtują się nawyki związane z samoobsługą, takie jak ubieranie się, korzystanie z toalety, mycie rąk i zębów, a także spożywanie posiłków. Dziecko uczy się utrzymywania porządku oraz pomagania w domu, co daje mu poczucie sprawczości i przynależności do rodziny. Zabawa odgrywa kluczową rolę w rozwoju dziecka, umożliwiając mu poznawanie świata, rozwijanie wyobraźni, umiejętności społecznych i emocjonalnych. Ważne jest, aby dorośli wspierali dziecko w jego aktywnościach, zapewniając mu różnorodne zabawki, ale także pozwalając na swobodną eksplorację i samodzielne zdobywanie doświadczeń. W tym okresie maluch uczy się także, jak radzić sobie z trudnymi emocjami oraz jak testować granice i zasady ustalone przez dorosłych. W rozwoju ruchowym bardzo istotne jest wspieranie aktywności fizycznej, przez dawanie możliwości biegania, skakania, wspinania się i uczestniczenia w grach zespołowych.

 Ważnym aspektem rozwoju dziecka jest również kształtowanie umiejętności komunikacyjnych oraz rozwijanie języka. Czytanie książek, rozmowy i zabawy słowne pomagają wzbogacać słownictwo, poprawiać wymowę oraz uczyć się poprawnego budowania zdań. Przygotowując dziecko do szkoły, warto również zwrócić uwagę na rozwój spostrzegawczości, pamięci i koncentracji, wykorzystując do tego różnego rodzaju ćwiczenia i zabawy. Ponadto, ważna jest gotowość społeczno-emocjonalna, która objawia się umiejętnością współdziałania z innymi, słuchania poleceń i radzenia sobie z trudnymi sytuacjami. Dorośli powinni akceptować dziecko takim, jakie jest, wspierać jego mocne strony i pomagać mu przezwyciężać słabości, a także doceniać jego wysiłki i osiągnięcia. Pamiętajmy, że rozwój dziecka to proces indywidualny, dlatego też należy dostosować metody wychowawcze do jego potrzeb i możliwości.